Op dit nieuwe schilderij van het wad staat het baken van Engelsmanplaat centraal. Naast het vogelwachtershuisje, waar ik begin dit jaar een schilderij van heb gemaakt, is dit baken het enige andere bouwwerk op Engelsmanplaat.
10 juli 2007 is deze nieuwe kaap (baken) geplaatst. Het houten bouwwerk is 12 meter hoog en staat met zijn 5 poten op een fundering van 140 cm diep. In de zomer van 2016 is de oude vogelwacht hut vervangen door een nieuwe wad wachtpost.
Sinds 1563 zou er op Engelsmanplaat al een baken hebben gestaan. Schippers gebruikten het als peilpunt om tussen de zandbanken door veilig over de Waddenzee te varen.
In 1968 is er een houten kaap gebouwd met daarin een drenkelingshuisje. In november 2006 is het in de golven verdwenen. Aanvankelijk diende het als licht voor de scheepsvaart. Het baken heeft talloze recreatievaarders en wadlopers onderdak geboden en als orientatiepunt gediend.
Rijkswaterstaat had overwogen geen nieuwe kaap meer te plaatsen. Op verzoek van en in goed overleg met de georganiseerde wadlopers is er toch besloten om weer een baken te plaatsen. Een kaap op Engelsmanplaat heeft cultuurhistorische waarde en er is gebleken dat met name wadlopers de houten constructie nog steeds als belangrijk orientatiepunt gebruiken.
Beide bouwwerken op Engelsmanplaat heb ik dit jaar vastgelegd op doek. Zowel de omgeving, die in de achtertuin van mijn geboortedorp ligt, als de bouwwerken vind ik erg mooi. De vorm van het baken sprak me aan, maar vooral ook het doel van een baken. Het geeft een bepaald gevoel. Ieder mens heeft immers een baken nodig onderweg. Iets of iemand waar je op kunt navigeren, waar je een veilig gevoel bij ervaart en waar je op kunt vertrouwen. Zowel bij eb als bij vloed en bij kwetsbaarheid en kracht.
De Kalkman is voor mij een heel bijzondere plek op het wad en in de achtertuin van mijn geboortedorp, dat deze mij ertoe bewoog om het vast te leggen op doek. Als kind ben ik er geweest en die rustige plek met zijn kleine huisje heeft me altijd gefascineerd.
Als ik naar het schilderij kijk besef ik me dat de afbeelding je twee hele verschillende belevingen kan doen ervaren. De eerste is dat je als mens soms heel erg kunt verlangen naar rust, naar even alleen zijn, geen drukte, geen prikkels en geen verplichtingen. Dat je eigenlijk verlangt naar een plek als deze waar je helemaal tot jezelf kunt komen. Het tweede gevoel is eenzaamheid, afgesloten zijn van de wereld en niemand die je ziet of hoort. Niet gezien worden en niet gehoord, verlangend naar anderen, naar contact en verbondenheid. Gevoelens die zich net zoals Eb en Vloed zich kunnen afwisselen. Ja een inspirerende plek!
Ongeveer op 5 km afstand van de kust tussen Schiermonnikoog en Ameland ligt Engelsmanplaat. De naam Engelsmanplaat zou zijn terug te voeren op de stranding van een Engels schip. Het schip zou de Swalow geweest kunnen zijn, die op 30 januari 1671 op een zandbank tussen Ameland en Schiermonnikoog strandde. De naam De Kalkman kan ontstaan zijn door de bedrijvigheid van de schelpenvissers. Ze maakten in die tijd ook vaak kalk van schelpen. Aan Engelsmanplaat hadden 2 broers van Schiermonnikoog de schelpenvissers Jan Willem en Feije Willem hun naam de danken. Zij bivakkeerden in 1708 op de plaat en werden twee jaar later beiden Engelsman genoemd, een familienaam, die tot de jaren 20 van de twintigste eeuw voorkwam op het eiland.
De Engelsmanplaat valt sinds 1973 onder Staatsbosbeheer. Engelsmanplaat is een belangrijke rust en broedplaats voor vogels, maar ook voor zeehonden is het een belangrijke plek om te rusten en te baren. Sinds 2016 staat er op Engelsmanplaat een nieuwe wadwachtpost van Staatsbosbeheer genaamd De Kalkman. Van april tot en met september zijn daar vogelwachters aanwezig.
De Kaap is het enige andere bouwwerk op Engelsmanplaat. Dit diende vroeger voor navigatie van schepen op zee. In oktober 1968 is op Engelsmanplaat een houten kaap gebouwd met daarin een redding huisje. 38 jaar later is het in de golven verdwenen en gedeeltelijk aangespoeld op Schiermonnikoog. In juli 2007 heeft Rijkswaterstaat een nieuwe kaap op Engelsmanplaat laten plaatsen.
Dit schilderij is van het scheepswrak op het wad, dat ligt tussen Wierum en Moddergat, ter hoogte van Nes. Wierum ligt links van het schilderij en Moddergat rechts. Het wrak ligt op circa 100 meter vanaf de wal en is zichtbaar bij eb. De dreigende luchten, de zonsopgang en de weerspiegeling geven iets magisch aan het geheel. De afmeting van het schilderij is 50 bij 60 cm en er zitten ongeveer 67 werkuren in.
Het scheepswrak is een praam en is rond 1955 -1960 hier terecht gekomen. Het gaat hier om een ijzeren praam, deze waren er vanaf 1900.
Een praam is een platbodem vaartuig bestemd voor het vervoer van landbouwproducten, vee e.d. Bij de buitendijkse landwinning werden deze kramen destijds door Rijkswaterstaat gebruikt voor het vervoeren van palen en rijshout. Rijshout is een verzamelnaam voor staken en tenen van veelal wilgenhout.
Onze Pomsy is een Pomchi.
De Pomchi is ontstaan door de kruising van twee rassen namelijk de Pomeriaan en de Chihuahua. De Pomchi heeft een lieve en intelligente uitdrukking, is klein van gestalte en gespierd.
Corona heeft ook invloed op kunst, want kunst is immers een uiting.
Dit is een drieluik. 2 ervan zijn even groot en eentje met tekst is een stuk kleiner. De drieluik is een abstract werk, wat de meeste mensen niet aan zal spreken. Toch hou ik ook van abstract, het is een andere beleving en je moet er ook anders naar kijken.
Dit abstracte drieluik geeft het gevoel weer, van de positieve verandering die langzaam doorbreekt wat betreft Corona. Een gevoel van hoop, van een nieuwe lente en van licht dat doorbreekt. 'When light breaks through'.
Prijs n.o.t.k.
Acryl- en krijtverf op linnen
Zonder lijst
Corona heeft ook invloed op kunst, want kunst is immers een uiting.
Hier heb ik voor veren gekozen. De symbolische betekenis van veren is vrijheid, verbondenheid, spiritualiteit en kracht. Dit symbool vind ik passend bij deze tijd, met het oog op, wat we tot nu toe hebben moeten missen, wat ons verbind, waar we naar verlangen en wat we in de toekomst weer mogen ervaren. Met de wens dat alles goed komt. 'May goodness come your way'.
Prijs n.o.t.k.
Acryl- en krijtverf op linnen
Zonder lijst
Schilderij van een kolibrie gemaakt, mijn lievelingsvogel. Er zijn 320 soorten kolibries in allerlei kleurvarianten, deze geschilderde kleurvariant heeft mijn voorkeur. De reuzen kolibrie is iets meer dan 20 cm en de kleinste is ongeveer 4 cm. Ze komen voor in zuid, midden en noord Amerika en leven in verschillende leefgebieden, van tropische regenwouden tot hete en koude woestijnen.
Het ornaatelfje is 14 cm lang, de staart is gemiddeld 5,9 cm en is relatief kort voor een elfje; de vogel weegt 8 tot 13 gram. De soort vertoont duidelijk seksueel dimorfisme: het mannetje is in het broedseizoen opvallend fraai blauw gekleurd op het voorhoofd, de oor-streek, rug en de staart. De keel, oogstreep en de nek zijn zwart of zeer donkerblauw. Mannetjes na de broedtijd, onvolwassen vogels en vrouwtjes zijn overwegend bruin, van boven donkerder dan van onder.
Doorbraak in het Hoofd naar het water. Dit staat ook symbool voor het doorbreken van de muur, welke jij om jou heen gebouwd kunt hebben. Dit schilderij is een tijd terug verkocht en hangt ergens in Amsterdam bij een psycholoog in zijn praktijkkamer....
Het schilderij gaat over "de uiterlijke schijn ophouden". Een koude, kille blik en een glazen gezicht opzetten. Afsluiten van de echte wereld. Het uiterlijk, dat heel erg telt, het streven naar perfectie. Strak en koud.
Facebook blauw, de blauwe duimpjes, leuk gevonden worden en bevestiging zoeken, naar "goed genoeg" zijn en acceptatie. Maar diep in jouw binnenwereld, verlangen naar echt contact. Daar waar je woont en jij jezelf kunt vinden. Daar waar je kunt ontdekken, dat jij mooi en goed genoeg bent om jezelf te laten zien.
Zaterdag 9 oktober 2010 was de dag van de palliatieve zorg. Op deze dag zijn er kaarten verstuurd naar mensen, die palliatieve zorg nodig hebben. Waaronder deze paarse roos met bijbehorende gedicht. (Zie gedichten: De Roos).
Palliatieve zorg bestaat uit zorg- en hulpverlening voor mensen, die ongeneeslijk ziek zijn en voor hun naasten.
Het lieveheersbeestje staat symbool voor de strijd tegen zinloos geweld.
De stippen zijn gekleurde lieveheersbeestjes.
Hier heb ik de kleuren van de regenboog gebruikt,
zo ook weer bij de stippen van de kleine lieveheersbeestjes.
Een van de stippen is wit gelaten. Omdat het voor vrede staat.
En het getal zeven, die steeds weer terugkomt, staat voor volmaaktheid.
Het hopen, maar vooral het streven naar vrede
is een eerste stap in de goede richting.
Dit schilderij heb ik gemaakt om stil te staan bij alle kinderleed. Moderne schilderijen en/of schilderijen met een boodschap spreken veel mensen niet aan. Zelf heb er wel iets mee en ik vind het vrije werken fijn en de expressie mooi...
Op zaterdag 8 maart 2008 is de Wierumer Aek te water gegaan bij Oostmahorn. 125 jaar nadat het oorspronkelijke schip bij de vissersramp van Moddergat op 6 maart 1883 voor de kust van Schiermonnikoog verloren was gegaan. Het schip is gedoopt met de oorspronkelijke naam, WL 19 De Drie Gebroeders van fam. De Haan uit Moddergat. De herbouw van de Wierumer Aek was een project om langdurige werkelozen weer een werkzame toekomst te bieden. Driekwart van de 40 deelnemers aan de bouw van de Wierumer Aek ontdekte via de scheepswerf in Moddergat weer nieuw arbeidsperspectief voor zichzelf. Naast het origineel, zijn er op dit moment meer dan dertig gedrukte exemplaren verkocht.
Een pentekening van de Gereformeerde kerk en pastorie van Moddergat. Het was een opdracht en een geschenk voor een voorganger die daar jaren terug had gewerkt.
Soms voel jij je niet in balans.
Terwijl de omstandigheden goed zijn, voel jij je niet gelukkig.
En soms zijn de omstandigheden niet prettig,
maar kun jij je wel gelukkig voelen.
Het menselijk dualisme.
De boodschap van het schilderij is, dat wij mensen vaak heel zwart/wit kijken naar de wereld en naar elkaar. Toch is het een heel stuk fijner om de dingen eens met kleur te bekijken en elkaars kleur te ontdekken. Het schilderij heet daarom ook 'kleur je leven'